وقتی دل تنها کالایی است که خدا شکسته اش را می خرد.. .

این روزها کم کم دارم یاد میگیرم چه طور روی پای خودم بایستم..وقتی کسی نردبان دلگرمی هایت را از زیر پاهایت بکشد تازه میفهمی از صفر پارادایم شروع کردن از کجای دنیاست!! یاد میگیرم چه طور از هیچکس توقع نداشته باشم چه طور بغض های ریز و درشتم را ببلعم..و چه طور به چشم های بقیه نگاه کنم و الکی بگویم خوبم.دروغگوی ماهری شده ام.هرکسی که میپرسد حالت چه طور است آن قدر شیک دروغ می گویم که یادش میرود سرخی چشم هایم حساسیت های فصلی نیست..انگار که تمام استخوان هایم پوک شده باشند...حس میکنم هر شب یکی با قاشق زیر چشم هایم را گود می اندازد..همه اش لیوان از دستانم می افتد..پری شب ها هم کم مانده بود از بام تخیلاتم بپرم پایین و جنون کنم تمام دلخوشی هایم را..روزهایی را که می گذرانم سرم چسبیده به شیشه اتوبوس و تاکسی.اصلا هرکجا که شیشه میبینم مثل برچسب نیمکره داغ صورتم را مهرش می کنم.تمام پاهایم روی سردی موزاییک های سالن بیمارستان خاکی شده..دلم برای لباس های فاخرم تنگ شده..دلم یک صبحانه لبنانی می خواهد با مخلفات..دلم یک شکم سیر می خواهد که بگویم وای ترکیدم..دلم اتاق کارم را میخواهد..دلم طرح ها..قلم نی..مداد سیاه ..آرشیو مجلاتم را می خواهد.خسته شدم از بس صبح هاشیر کاکائو یخ زده با کیندر خوردم..از سالار هم دیگر خوشم نمی آید..دلم که میگیرد هیچ دوستی قدرت آرام کردنم را ندارد.همه متوقعند مثل همیشه بفهمی شان.هیچ کسی درک نمی کند در عرض ده روز پنج کیلو کم کردن یعنی چه!هیچ کس متوجه نیست خیلی حساس هستی و سر به سرت نذارد..شاید رها خیلی متوقع شده..شاید توقع بی جا دارد که زمین و زمان بفهمند اسطوره آدم روی تخت بیمارستان باشد چه حال مزخرفی است..شاید ترسی که شب و روز قلبت را می شکافدو هزار بار میلرزی برای هیچ کدامشان تعبیری نداشته باشد..آن ها چه می فهمند تنهایی یعنی چه.از تنهایی خسته شدم..در شرایطی نیستم که از خلوتم بهترین لحظه ها را بسازم..دلم یک آغوش می خواهد..اینجا همه نامردند ..مرد میخواستیم..نبود؟؟؟آغوش پیشکش دلم میخواهد سرم را بگذارم بر گونه های شیشه های نیم سوز پنجره های مرداد ماه و با چشم هایی که خیلی درد دارد به روزهای خوب فکر کنم.شده ام مثل پیرمردی که تمام خاطراتش دوره اش کرده اند.آهای پیرمرد درونم سلام..نارسی پیرمرد..نورسیده نکند برای تو هم باید شاکر باشم؟ شاید دارم یاد می گیرم چه طور روی پایم بایستم،نه؟ *راست می گفتی..یک دل شکسته به اندازه یک سانتافه می ارزد.